GMUCHA - 2008-03-04, 18:39 Temat postu: Kur zielony (Gallus varius) Ojczyzną gatunku są wyspy Jawa, Bali i inne wchodzące w skład Małych Wysp Sundajskich. Kogut mierzy 70 cm. Kark i plecy ma zielone z metalicznym połyskiem na obrzeżach piór. Górna część grzbietu z niebiesko-zielonym połyskiem. U nasady ogona długie, czarne, żółto-obrzeżone pióra Skrzydła czarne z pomarańczowo-czerwonymi łokciami. Spód ciała czarny, ogon czarny z niebiesko-zielonym połyskiem. Grzebień szeroki bez ząbkowania, czerwono-fioletowy z jasno-niebieską plamą. Dzwonek jeden po środku gardła, czerwony. Na skokach ostrogi. Kura osiąga długość około 40 cm. Przed lęgami kogut gromadzi wokół siebie 3-4 kury i po spełnieniu swoich reprodukcyjnych powinności, tarci barwą szatą. Do gniada w płytkim zagłębieniu w ziemi, wyścielonego suchą trawą i liśćmi, znosi kura 6-10 biało-kremowych jaj, które wysiaduje 21 dni i sama troszczy się o potomstwo. W poszukiwaniu pokarmu odwiedza pola ryżowe i inne pola uprawne. Są niezwykle wrażliwe na przeciągi, które mogą je zabić. Dorosłe powinny przebywać zawsze w temperaturze powyżej 15C. Gatunek bardzo wrażliwy. Autor : ,,Andzej Jarosz'' z książki - Bażanty i inne kuraki 
www.fazendavisconde.com.b...%20varius2G.jpg 
www.wpa-benelux.info/~ejfg/images/varius1.jpg york73 - 2008-03-12, 16:53 Ciekawe, jakby ptaki te zniosły jajka gdzieś w wolierze i zabrało by się im je, to czy ponownie by przystąpiły do znoszenia jaj jak zwykłe kury 
mariusz_pol - 2008-08-23, 15:32 Czy ktoś w Polsce je hoduje? Jeżeli tak, to proszę o kilka zdjęć, opis wymagań w hodowli, oraz cenę za parę. tragopan - 2008-08-24, 22:31 york73, Na pewno złożą jeszcze raz. Ale nie myśl że tak będą niosły jak kury domowe. tragopan - 2008-10-11, 20:24 Zdjęcie zrobione przez mnie i pochodzi ze strony http://www.tragopan.pl/fo...e_bazantow.html 
wanted - 2008-10-11, 22:35 Te kury mi się podobają ze względu na specyficzny wygląd grzebienia. przepiórkarz - 2010-11-03, 07:53 Ktoś ma te piękne kury
jaropirat - 2010-11-03, 08:20
Możliwe ze i ktoś je posiada w Polsce ale pytanie trzeba zadać czy czyste gatunkowo bo spotyka się mieszanki tych kur z różnymi innymi. Wiadomo, nieuczciwi hodowcy. U nas w Niemczech widziałem te ptaki tylko u jednego hodowcy. Piękne. grajgul - 2010-11-12, 09:02 Kur zielony - Gallus varius (Shaw, 1798). Ojczyzną gatunku są wyspy Jawa, Bali i inne wchodzące w skład Małych Wysp Sundajskich. Kogut mierzy 70 cm. Szyję i plecy ma zielone z metalicznym połyskiem na obrzeżach piór. Górna część grzbietu z niebiesko-zielonym połyskiem. Dolna część grzbietu i nasada ogona z długimi czarnymi, żółto obrzeżonymi piórami. Skrzydła czarne z pomarańczowo-czerwonymi łokciami. Spód ciała czarny. Ogon czarny z niebiesko-zielonym połyskiem. Grzebień bez ząbkowania, szeki, czerwono-fioletowy z szaroniebieską plamą. Dzwonek jeden po środku gardła, czerwony. Kura osiąga długość około 40cm. Z wierzchu brązowo-czarna, połyskująca. Głowa brązowa, gardło białe, pierś brązowa z czarno obrzeżonymi piórami, brzuch czarny. Ogon czarny z jaśniejszymi, błyszczącymi plamkami na brzegach. Kur zielony chętnie przebywa wśród gęstych krzewów i bambusów. W niektórych rejonach występuje dość licznie i jest łowiony przez miejscową ludność. Poza okresem rozrodczym żyje w parach lub w rodzinnych grupach. Przed lęgami kogut gromadzi wokół siebie 3-4 kury. Do gniazda na ziemi, wyścielonego suchymi liśćmi i suchą trawą, samica znosi 6-10 kremowo białych jaj, które wysiaduje 21 dni. Sama też troszczy się o kurczęta. Żywi się podobnie jak poprzednie gatunki. W poszukiwaniu pokarmu odwiedza pola ryżowe i inne pola uprawne. Hodowla Pielęgnacja i hodowla mogą być bardzo interesujące po warunkiem, że ptaki są czyste gatunkowo, bowiem takie są najpiękniejsze. W tym miejscu należy wspomnieć, że w środowisku naturalnym, koguty wszystkich czterech gatunków po okresie godowym tracą swoje ozdobne, barwne pióra i przybierają bezpieczniejszą w przyrodzie, niepozorną szatę spoczynkową. Podobne zjawisko obserwujemy także w warunkach wiwaryjnych. Jeśli zdarzy się jednak, że kogut przez cały rok pozostaje niezmiennie barwny, jest to niepodważalnym dowodem, że pochodzi z krzyżówki z kurą domową. Samice "dzikich" gatunków nie gdaczą na gnieździe jak czynią to kury domowe, lecz dopiero w pewnej odległości od gniazda by nie zdradzić jego miejsca ewentualnym drapieżnikom. Niezwykle łatwo dochodzi także do krzyżówek między gatunkami i podgatunkami z rodzaju Gallus. W środowisku naturalnym jest to niemożliwe ze względu na rozmieszczenie geograficzne poszczególnych gatunków i podgatunków, jednak w hodowli powinniśmy zadbać o to, aby nie dopuścić do niepożądanych krzyżówek. Wszystkie gatunki potrafią latać, co może utrudnić pielęgnację ich na podwórzu. Ponadto ciężko przyzwyczajają się do kurników i poszukują miejsc noclegowych na gałęziach drzew. Najlepszymi pomieszczeniami do pielęgnacji i hodowli omawianych ptaków okazały się częściowo zadaszone woliery ogrodowe. Woliery te powinny być połączone z wolierami wewnętrznymi, w których temperatura nie spada poniżej 0oC. W nich właśnie ptaki powinny spędzać zimy, ponieważ źle znoszą mrozy. Stosowane niekiedy "przyzwyczajanie" ptaków do naszych zim nie powinno mieć miejsca. Tekst został zamieszczony na stronie www.aviornis.com.pl za zgodą autora, którym jest p. Andrzej Jarosz |
