Błyskotek modrogłowy – Starnoenas cyanocephala
Opis
Nazywany jest niekiedy gołębiem kubańskim lub gołębiem przepiórczym ze względu na sylwetkę i naziemny tryb życia.
Gołębie te zasiedlają głównie subtropikalne i tropikalne, wilgotne lasy nizinne, ale również tropikalne lasy górskie z kamienistym podłożem i gęstymi koronami drzew. W ciągu dnia przebywają na ziemi i zwykle parami odbywają piesze wędrówki. Pokarm wyszukują pod opadłymi liśćmi i między kamieniami. Żywią się różnymi nasionami, owocami jagodowymi, zielonymi częściami roślin oraz drobnymi mięczakami.
Nocują na gałęziach drzew. W kwietniu i maju budują z cienkich gałązek i patyków nieporządne gniazda, które są dobrze ukryte wśród korzeni drzew, leżących na ziemi konarów, pni bądź roślin bromeliowatych.
Samica znosi dwa białe, matowe jaja. Wysiadują je oba ptaki na zmianę, po czym wspólnie karmią potomstwo.
Samce i samice ubarwione są jednakowo. Samice nieco mniejsze i bardziej matowe, jednak różnice te są nieznaczne i często trudne do zauważenia. Ciemię kobaltowo-niebieskie, połyskujące, pod nim czarny pas, ciągnący się od nasady dzioba przez oko i otwór uszny. Później szeroki biały pas biegnący od gardła pod okiem. Gardło, przód i boki szyi oraz centrum piersi czarne, obrzeżone białym paskiem. Po bokach szyi na wysokości gardła, błyszczące, kobaltowo-niebieskie piórka. Pozostała część piersi brązowa z lilowym połyskiem, boki ciała oliwkowe z fioletowym odcieniem. Grzbiet i skrzydła ciemniejsze oliwkowo-brązowe. Dziób szaro-niebieskawy, u nasady ciemnoczerwony. Tęczówki ciemno-brązowe, nogi różowo-czerwone.
Długość ciała osobników dorosłych 300 – 310 mm, w tym ogon 100 mm.
Hodowla
Podczas hodowli należy pamiętać przede wszystkim, że błyskotki modrogłowe bardzo źle znoszą skoki temperatury i są wrażliwe na chłody. Z tego powodu najodpowiedniejszym pomieszczeniem dla nich jest obszerna woliera wewnętrzna z możliwością ogrzewania. Najwłaściwszą temperaturą otoczenia dla tych ptaków jest 25°C (± 5°C). Ze względu na nieustanne przebywanie ptaków na ziemi w ciągu dnia, należy zadbać o właściwe podłoże składające się z piasku i ściółki leśnej wraz z igliwiem i zeschniętymi liśćmi. W górnej części woliery powinny znajdować się konary do nocowania. Gołębie te są łagodne i doskonale czują się w towarzystwie innych, spokojnych gatunków, do których można zaliczyć gołębie zielonoskrzydłe.
Ptaki karmimy ziarnem: pszenicą, jęczmieniem, prosem, drobną kukurydzą, wyką i drobnym słonecznikiem. Ponadto muszą otrzymywać miękki pokarm zawierający białko zwierzęce. Podajemy także wszelkie, dostępne owoce jagodowe oraz posiekane świeże zielonki. Nie zapominamy także o mineraliach, które stale powinny znajdować się w zasięgu ptaków.
| Cytat: |
| Tekst autorstwa A.Jarosza i został zamieszczony za jego zgodą na potrzeby Aviornis. |
