[sylwia2401]

ALBATROS WĘDROWNY (Diomedea exulans)

Jest największym przedstawicielem rzędu rurkonosych (procellariiformes). Należą tu gatunki, które wyglądem zewnętrznym i lotem przypominaja mewy. Wspólną ich cecha jest dziób pokryty pojedynczą płytką rogową. Nos ich jest wypukły i układa sie na dziobie w postaci dwóch rurek., mniej lub więcej zarośniętych. Wiąże się to z rozwojem zmysłu powonienia, który u tych ptaków dobrze sie rozwinął (co jest wyjątkiem w gromadzie ptaków). Ze względu na to, że plankton morski wypływa na powierzchnię morza w porze nocnej, rurkonose są równiez ptakami nocnymi i orientują się raczej za pomocą węchu niz wzroku. Posiadaja wyjątkowo długie skrzydła dzięki silnie wydłużonym kościom ramienia i przedramienia. Skutkiem tego u niektórych gatunków ich rozpiętość dochodzi do imponujacych rozmiarów. Wymiary poszczególnych przedstawicieli tego rzędu są nadzwyczaj zróżnicowane. Rodzina nawałników (Oceanitidae) liczy 18 gatunków, z których wiele nieznacznie przekracza wymiary jerzyka, do rodziny fulmarów (procellariidae) liczącej 47 gatunków należą ptaki średniej wielkości, do rodziny albatrosów (Diomedidae) liczacej 13 gatunków należą ptaki, osiągające wielkość gęsi a nawet łabędzia. Albatros wędrowny, jako największy, osiąga dł ciała 116-130 cm,. w tym ogona 23 cm i mase ciała 8-11,5 kg. natomiast rozpiętość skrzydeł jego dochodzi do 3,5 m, a czasem przekracza . Jest zatem ptakiem o najwiekszej rozpiętości skrzydeł, jaki w ogole obecnie istnieje na świecie. Albatrosy są doskonałymi szybownikami i świetnie wykorzystują każdy podmuch wiatru. Poza okresem lęgowym cały czas spędzaja szybując nad południową częścią wszystkich trzech oceanów. Wieją tam stałe wiatry, umożliwiające im pokonywanie nieraz fantastycznych odległości. Towarzyszą często statką rybackim,, korzystając z odpadów pozostawionych po połowach. Żywią się rybami, planktonem i różnego rodzaju padliną. Albatrosy wędrowne odbywają lęgi co drugi rok. Na gniazdowisko wybieraja zbocza bezludnych wysp, porośnięte nadmorska trawą. Gdzieżdżą się w dużych koloniach. Najczęściej występują na wyspach rozrzuconych na oceanach miedzy 50 a 60 stopniem szerokości południowej (np. wyspy Crozeta i Kerguelena na Oceanie Indyjskim, wyspy Auckland i Antypody na płd Pacyfiku). Zbocza i urwiska skalne wysp sa im potrzebne do startu, ponieważ nogi mają zbyt krótkie i słabe, a skrzydła zbyt długie by można było oderwac sie od ziemi. Gniazda budują z mułu tworząc prymitywne twierdze, w których samica umieszcza 1 jajo. Pisklę- jedynak karmiony jest bardzo obficie przez okres 9 miesięcy. Okres lęgowy przypada od grudnia do kwietnia, jaja wysiadują 60 dni. Podrośnięte i zdolne do lotu pisklę dokarmiane jest przez pewien czas przez rodziców. Młode ptaki maja białe podbrzusza i głowy, cała reszta nakrapiana jest brunatnymi plamami. Dopiero po kilku latach uzyskuja pełną białą szatę ptaków dorosłych z czarną końcówką lotek i sterówek.



http://z.about.com/d/animals/1/0/_/6/ph_21.jpg
http://www.fotcom.biz/bland/Albatross%2010.jpg