[wanted]

[wanted]

Płomiennik czarnogłowy zasiedla tereny w Afryce w krajach takich jak Angola, Benin, Kamerun, Republika Środkowoafrykańska, w Republice Konga, na Demokratyczna Republika Konga, Wybrzeże Kości Słoniowej, Gwinea Równikowa, Gabon, Gambia, Ghana, Gwinea, Gwinea Bissau, Liberia, Mali, Nigeria, Senegal, Sierra Leone i Togo.
Populacja tych ptaków nie jest oszacowana ale uważa się że jest wielka.
Ptaki te występują w 3 podgatunkach rózniących się troszkę kolorem umaszczenia.

S. h. haematina - S. h. pustulata - S. h. togoensis

Spermophaga h. haematina

Powyższa fotka przedstawia podgatunek Spermophaga h. pustulata.

Ptaki zostały odkryte i opisane przez - Vieillot, 1807r.

samiec
samica

http://us.st12.yimg.com/u...64_2046_9940850





http://globaltwitcher.auderis.se

[Michuuu]

Ale one piękne
Słyszał ktoś coś o ich hodowli ? Ciekawe jaka jest cena za takie piękności

[ernest]

Michuuu, zgadzam się z tobą. Śliczne są te ptaki, no ale pewnie cena też ładna.

[JK]

Cena zapewne ciekawa, lecz co ważniejsze gdzie mozna je pozyskać

[krzysiek007]

Cena coś około 250 euro takie coś się dowiedziałem. Trochę droga wo, ale ptaszek naprawdę ładny

[JK]

krzysiek00- - płacę - tylko mi załatw parkę

[grajgul]

Biotopem gatunku są rozległe mokradła, brzegi rzek i jezior, gęsto porośnięte krzewami części sawann, podszycie leśne na obrzeżach lasów, ale zawsze w pobliżu wody. Ptaki prowadzą niezwykle skryty tryb życia i nieustannie przebywają w gęstych zaroślach, a obecność ich można stwierdzić po odgłosach przypominających nawoływanie naszej zięby "pink-pink". W miejscach swojego występowania zawsze są gatunkiem nielicznym. To wszystko utrudnia obserwacje w środowisku naturalnym i tak naprawdę ptaki są mało poznane.

Płomienniki czarnogłowe żywią się nasionami co zresztą sugeruje ich nazwa rodzajowa. Wydawać by się mogło, że posiadając tak masywny dziób zjadają duże i twarde nasiona. Tak jednak nie jest, ptaki preferują nasiona najdrobniejsze, chociaż jedzą także ryż w fazie mlecznej lub woskowej dojrzałości. W biotopach, w których żyją praktycznie nie stykają się z nasionami twardymi. Wysoka temperatura w połączeniu z dużą wilgotnością powietrza, powodują, że intensywna wegetacja roślin trwa nieustannie i stale mają do dyspozycji nasiona miękkie (kiełkujące lub dojrzewające), ponadto chętnie jedzą owoce, przede wszystkim jagody oraz pączki i zielone części roślin. Nieodzownym składnikiem ich diety jest także pokarm zwierzęcy i pobierają spore ilości drobnych bezkręgowców, szczególnie w okresie karmienia potomstwa, chociaż nie tylko.

Tokujący samiec trzyma w dziobie źdźbło lub liść trawy czym sygnalizuje gotowość do budowy gniazda i wykonuje rytmiczne podskoki obok siedzącej samicy. W trakcie tokowania, ale także poza okresem godowym wydaje charakterystyczny głos brzmiący jak:
"cip-cip-cep-cip-cep-cip-cep-cap".

Gniazdo kulistego kształtu, średnicy około 20 cm z bocznym wejściowym otworem, budują wśród kęp wysokich traw bezpośrednio na ziemi lub w krzewach tuż nad ziemią. Samica znosi od 3 do 5 jaj, które wysiadywane są w ciągu dnia przez oba ptaki na zmianę, w nocy wyłącznie przez samicę. Po piętnastu, ale niekiedy nawet po dziewiętnastu dniach klują się pisklęta, które ogrzewane są przez rodziców tylko przez 4-5 dni co w ciepłym, tropikalnym klimacie zupełnie wystarcza. Po tym okresie para rodzicielska wchodzi do gniazda tylko po to, aby nakarmić potomstwo, a resztę okresu spędza poza nim. W 18-24 dniu życia młode ptaki opuszczają gniazdo, do którego już nie wracają. Przez kolejne 2-3 tygodnie dokarmiane są przez rodziców, po czym stają się samodzielne. U sześciotygodniowych rozpoczyna się proces pierzenia i w czasie następnych sześciu tygodni tracą swoją szatę młodocianą i przybierają piękne barwy osobników dorosłych. Gniazdujące pary odbywają najczęściej dwa lęgi w sezonie.

Ubarwienie płomienników czarnogłowych jest bardzo efektowne i kontrastowe, którego dodatkowym atutem jest wyraźny połysk, co sprawia wrażenie jakby ptaki były polakierowane. Przypuszcza się, że jest to spowodowane natłuszczeniem piór co zapobiega ich przemoczeniu podczas przebywania wśród wilgotnych roślin.
Głowa samca, a także tylnia część szyi, pióra pokrywowe skrzydeł i wierzchnia część ciała błyszcząco czarne. Pióra nadogonowe czarne lub czerwone (w zależności od podgatunku). Gardło i pierś szkarłatnoczerwone z mocnym połyskiem. Brzuch, uda i pióra podogonowe matowoczarne. Tęczówka oka ciemnobrązowa z czerwonym odcieniem. Obwódka oczna żółtawa. Dziób masywny ciemnoniebieski z czerwonawym końcem. Nogi żółtawobrązowe.
Boki głowy samicy brązowoczerwonawe, brzuch czarny po bokach białonakrapiany.
Ptaki osiągają 15 cm długości.

Tekst został zamieszczony na stronie www.aviornis.com.pl za zgodą autora, którym jest p. Andrzej Jarosz