Wybierz język:
     » Portal » Użytkownicy » Grupy » Statystyki » Czat » Album » Mapa Hodowców » Kalendarz » POBIERALNIA
     » Rejestracja » Zaloguj » Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
  

 Ogłoszenie 

Prosimy wszystkich o zapoznanie się z Regulaminem Forum - PRZECZYTAJ . Z FORUM usuwane będą też osoby (nick) które nie aktywowały swojego konta !


Poprzedni temat «» Następny temat
Koralczyk niebieskawy - Alectroenas madagascariensis
Autor Wiadomość
T Doron 
Mega User
T Doron



Pomógł: 10 razy
Dołączył: 11 Lis 2008
czyli 5616 dni temu
Posty: 31
Otrzymał 6 podziękowań
Skąd: Osmolice
Wysłany: 2010-10-26, 17:31   Koralczyk niebieskawy - Alectroenas madagascariensis

Witam!
Niżej artykuł mojego autorstwa o tym ciekawym gołębiu, który ukazał się w "Nowej Exocie" nr 2/2010 wraz z fotografią (mojego autorstwa) przedstawiającą ten gatunek.

Koralczyk niebieskawy ( Alectroenas madagascariensis )

Ang.: Madagascar Blue Pigeon, Madagascar Blue Fruit Dove, Red-tailed Blue Pigeon
Niem.: Blaue Madagaskartaube, Madagaskar-Fruchttaube, Madagaskar-Blautaube
Franc.: Founingo bleu
Ros.: Madagaskarsij sinyj gołub

Ptak ten jest reprezentantem niewielkiej, liczącej jedynie 5 gatunków, grupy niebiesko ubarwionych gołębi rodzimych dla wysp położonych w zachodniej części Oceanu Indyjskiego. Wszystkie one należą do podrodziny treronów ( Treroninae ) – dużej grupy owocożernych, tropikalnych gołębi. Dwa gatunki z rodzaju Alectroenas są już niestety wytępione ( koralczyk maurytyjski – A.nitidissima z Mauritiusa i koralczyk maskareński – A.rodericana z pobliskiej wyspy Rodrigues ). Są one najbliżej spokrewnione z grupą azjatyckich owocożerów ( Ptilinopus ) i muszkateli ( Ducula ). Niektóre źródła ( Goodwin 1983 ) podają, że w wyglądzie koralczyków jest pewne podobieństwo do afrykańskiego gołębia okularowego ( Columba guinea ), który również charakteryzuje się posiadaniem wydłużonych piór na szyi oraz rozległej, nagiej obrączki wokół oka.
Koralczyk niebieskawy został opisany w 1766 r. przez szwedzkiego przyrodnika – Karola Linneusza ( 1707-1778 ) jako „Columba madagascariensis”. Jest gatunkiem monotypowym. Nie wyróżnia się u niego podgatunków. W literaturze polskojęzycznej nazywany był dawniej gołębiem madagaskarskim.
Jest to niewielki gołąb, wielkości naszej sierpówki ( Streptopelia decaocto ), o dość masywnej sylwetce z krótkim ogonem i dziobem. Cechą charakterystyczną gatunku są częściowo opierzone skoki. Długość ciała wynosi 25-28 cm. Wymiary poszczególnych części ciała: skrzydło – 17,5 cm, ogon – 10 cm, dziób – 1,6 cm, skok – 3,6 cm. Literatura nie podaje masy ciała tego gatunku ( najprawdopodobniej wynosi ok. 160 g, jak u pokrewnych koralczyków ).
Ptak ten odznacza się charakterystycznym ubarwieniem. Niemal całe ciało jest niebieskie, bądź popielatoszare. Przód głowy, czapeczka i kark są ciemnogranatowe. Pozostała część głowy, szyi oraz pierś mają popielatoniebieskawą barwę. Pióra na szyi są wydłużone i ptak czasami je stroszy. Grzbiet, skrzydła, kuper i brzuch są ciemnoniebieskie. Pióra grzbietu mają wąskie, srebrzystoszare obrzeżenia. Pokrywy nad- i podogonowe są ciemnoczerwone. Podobnego koloru są sterówki ogona. Nasady skrajnych sterówek są czarnoniebieskie. Spód skrzydeł jest czarnoszary. Tęczówka oka – pomarańczowoczerwona, otoczona przez rozległą, intensywnie czerwoną obrączkę oczną. Dziób jest ciemnozielony z rogowożółtym czubkiem. Nogi są jasnoczerwone.
Ptaki młode przypominają wyglądem osobniki dorosłe. Naga obrączka wokół oka jest u nich mniejsza i jasnoczerwona. Ubarwienie całego ciała jest nieco jaśniejsze, a pióra na szyi nie są wydłużone.
W locie wyróżnia się ciemną sylwetką. Porusza się szybkim i energicznym lotem.
Gołąb ten rzadko się odzywa. Wydaje miękki głos, zwłaszcza gdy przebywa w pobliżu gniazda. Brzmi on jak miękkie „łiiloo-łiiloo-łiiloo”.
Jest to gatunek endemiczny dla Madagaskaru. Występuje jedynie we wschodniej i północno-zachodniej części wyspy. Dawniej był spotykany także w południowo-zachodnim Madagaskarze. Nie jest ptakiem rzadkim, ale najłatwiej można go zobaczyć na obszarach chronionych, takich jak parki narodowe: Ranomafana i Mantadia National Park oraz rezerwaty, jak Analamazaotra Special Reserve. Międzynarodowa Rada Ochrony Ptaków ( BirdLife International ) ocenia areał tego gatunku na 271 tys. km2.
Środowiskiem jego życia są pierwotne, wilgotne lasy deszczowe rosnące od poziomu morza do wysokości 2 tys. m n.p.m. Znacznie mniej liczny jest w lasach i zadrzewieniach wtórnych ( powstających w miejscach wyciętego lasu pierwotnego ). Jest w nich spotykany, wówczas gdy przylegają do połaci drzewostanów pierwotnych. Przylatuje tam, aby żerować na owocujących drzewach. W tym też celu pojawia się również w sadach i na plantacjach drzew owocowych. Jest gatunkiem tolerującym w pewnym stopniu przekształcanie swoich naturalnych biotopów, nawet jeśli się to wiąże z częściowym wyrębem drzewostanu i wypasaniem zwierząt domowych w lesie. Nie jest również aż tak wrażliwy jak inne ptaki, na fragmentację obszarów leśnych.
Jest ptakiem osiadłym na większości terenów swojego występowania. Podejmuje jedynie lokalne, niedalekie wędrówki w poszukiwaniu pokarmu. Jednakże znane są także nieliczne dłuższe migracje, w kierunku zachodnim. Odbywały się one podczas trwania pory deszczowej, w listopadzie i grudniu ( jest to okres, kiedy gołębie te się rozmnażają ). Dodatkowo obserwowano podczas suchych lat ( w marcu – czerwcu ) opuszczanie północno-zachodnich krańców wyspy i przemieszczanie się ptaków na południe, a także pojawianie się tych gołębi na ( niżej położonych ) terenach równinnych. Jak widać zachowania te są dość zawiłe i wymagają podjęcia szczegółowych badań. Najprawdopodobniej ich głównym podłożem jest silne uzależnienie ptaków od występowania i obfitości pokarmu na danym terenie. Wiążące się z tym okresowe niedobory owocujących drzew powodują przemieszczanie się ptaków.
Koralczyk niebieskawy widywany jest najczęściej w parach. Może jednak tworzyć grupy, liczące ponad 13 osobników. W środowisku naturalnym jest to ptak trudny do zauważenia. Wiąże się to z jego zwyczajem siadania na martwych drzewach wystających ponad pułap koron . Przebywa głównie wśród wierzchołków drzew. Jego pożywieniem są różnego rodzaju owoce ( w tym wiele jagód ) oraz nasiona miejscowych gatunków drzew i krzewów.
Sezon lęgowy trwa od października do grudnia ( inne źródła podają okres od lipca do marca ). Podobnie jak u większości gołębi, gniazdo ma postać lichej, słabej konstrukcji nadrzewnej zbudowanej z gałązek. Budowane jest ono na drzewie lub wysokim krzewie, na wysokości od 6 do 20 m nad ziemią. Tak jak i inne koralczyki, składa tylko jedno, białe jajo. Wyjątkiem jest tutaj seszelski koralczyk czerwonogłowy ( A.pulcherrima ), u którego w lęgu czasami spotyka się dwa jaja. Inkubacja oraz okres w jakim młody ptak uzyskuje zdolność lotu nie są znane. Nic również nie wiadomo na temat zachowań terytorialnych i godowych tego gatunku. U pokrewnego koralczyka czerwonogłowego wysiadywanie trwa 28 dni. Wykonują go obydwoje rodzice tworzący parę, a pisklę przebywa w gnieździe przez 14 dni. Również oba ptaki karmią młode.
Koralczyk madagaskarski, podobnie jak pozostałe gatunki należące do tego rodzaju, jest jedynie sporadycznie eksponowany w ogrodach zoologicznych świata. Pierwsze osobniki w niewoli, poza rodzimym Madagaskarem, można było zobaczyć dopiero na początku tego stulecia w znanym niemieckim Weltvogelparku Walsrode. Przez kilka lat z rzędu było to jedyne miejsce na świecie, poza swoją wyspiarską ojczyzną, gdzie można go było oglądać. W kwietniu 2005 r. uzyskano tam pierwszy na świecie przychówek tego gatunku w niewoli. Rodzicielska para przebywała w jednej z wolier niedostępnych dla zwiedzających. W chwili obecnej poza Walsrode, pojedyncze pary koralczyków niebieskawych posiadają także ogrody zoologiczne w Kolonii ( od 2007 r. ) i Zurychu. Natomiast jego bliski krewniak – koralczyk czerwonogłowy jest trzymany w drugim ( po Walsrode ) największym ptasim parku świata – singapurskim Birdpark Jurong. Osobniki przedstawione na fotografiach pochodzą z kolekcji Weltvogelparku Walsrode. Można je tam oglądać w jednej z wolier przylegających do Paradieshalle. W październiku 2009 r. koralczyki dzieliły swoją wolierę z innym rzadkim endemitem madagaskarskim – dziwokraską ( Uratelornis chimaera ). W lipcu 2010 r. parę dorosłych ptaków z młodym osobnikiem można było oglądać w Paradieshalle, gdzie swobodnie latały m.in. z kilkoma gatunkami turako oraz wikłaczami.
Warto dodać, że Weltvogelpark Walsrode już od ponad 10 lat stara się czynnie chronić zagrożoną awifaunę Madagaskaru. Ściśle współpracuje w tym celu z Ogrodem Zoologicznym Tsimbazaza, na Madagaskarze. Obecnie w tym niemieckim ośrodku można oglądać dużą kolekcję różnych endemicznych gatunków pochodzących z tej niezwykłej wyspy. Większość z nich regularnie się rozmnaża. Są tam eksponowane m.in. dwa bardzo rzadkie gatunki madagaskarskich ibisów – białooki ( Threskiornis bernieri ) i białoskrzydły ( Lophotibis cristata ), czapla malgaska ( Ardeola idae ), kuropatwa madagaskarska ( Margaroperdix madagarensis ), kilka gatunków kui ( Coua spp.), ziemnokraski ( Brachypteraciidae ), kurol ( Leptosomus discolor ), wangi ( Vangidae ) oraz endemiczne, madagaskarskie wikłacze ( nizinny – Ploceus sakalava i czerwony – Foudia madagascariensis ).
W literaturze praktycznie brak jest jakichkolwiek danych na temat warunków utrzymania tych gołębi w niewoli. Jedynie Robiller ( 2003 ) podaje pewne dane na ten temat dla koralczyka czerwonogłowego. Gołębie z tego rodzaju powinny być trzymane w dużych wolierach, bogato obsadzonych wewnątrz roślinnością. W przypadku woliery zewnętrznej niezbędny jest stały dostęp ptaków do osłoniętej od wiatrów i opadów części wewnętrznej. W okresie zimowym ptaki muszą przebywać w ogrzewanym pomieszczeniu wewnętrznym. U koralczyka czerwonogłowego występuje problem dużej agresywności poszczególnych osobników względem siebie ( przede wszystkim w sezonie lęgowym ). Praktycznie niemożliwe jest trzymanie większej liczby tych ptaków w jednej wolierze ( zwłaszcza kilku samców razem ). Problemem jest nawet dobranie zgodnych ptaków ( przeciwnej płci ) do pary. Najlepszym rozwiązaniem jest trzymanie pojedynczych osobników w sąsiednich wolierach, przedzielonych siatką ( tak aby ptaki miały ze sobą kontakt wzrokowy i można było zaobserwować zachowania wskazujące na formowanie się potencjalnych par ). U ptaków tworzących już parę sygnałem rozpoczęcia sezonu lęgowego jest obdarowywanie samicy źdźbłami traw i cienkimi gałązkami przez samca. Aby ułatwić gołębiom budowę gniazda warto powiesić w kilku miejscach woliery druciane lub wiklinowe koszyczki, drewniane skrzyneczki, które będą służyć za ich podstawę. Na dno woliery trzeba jednocześnie wrzucić nieco połamanych, cienkich i suchych gałązek ( najlepiej brzozowych lub wierzbowych ). Materiał gniazdowy jest zbierany przez ptaki i układany w formę niewielkiej platformy. Z powodu tego, że gołębie te są nadrzewnymi ptakami i praktycznie nie żerują na powierzchni gruntu, pokarm należy podawać w zawieszonych na pewnej wysokości kuwetach. Koralczykom podajemy różnego rodzaju słodkie, soczyste owoce, jagody, warzywa. Tą dietę uzupełniamy kawałkami ziemniaków, pokrojoną drobno marchewką, kalafiorem ( wszystkie te składniki muszą być ugotowane ), gotowanym ryżem, białym pieczywem, biszkoptami ( namoczonymi w mleku, a później wysuszonymi ), gotowanym na twardo jajkiem, pokrojonym w kostkę serem.
Mimo, że jest uważany w środowisku naturalnym za pospolitego ptaka, koralczyk niebieskawy została wpisany na „Czerwoną Listę Gatunków Zagrożonych” Światowej Unii Ochrony Przyrody ( IUCN Red List Category ). Ma status taksonu mniej narażonego na wymarcie ( Least Concern ). Nie ma go na liście Konwencji Waszyngtońskiej ( CITES ). Nie jest znana jego liczebność w środowisku naturalnym, ani zmiany jakie mogą w niej zachodzić ( spadek / wzrost populacji ). Pewnym zagrożeniem dla niego jest z pewnością dalsza dewastacja siedlisk naturalnych oraz niekontrolowane polowania na niektórych obszarach.

Opracowano na pds.:

1.del Hoyo J., Elliott A., Sargatal J. (eds.), 1997 : Handbook of the Birds of the World. Vol.4. Lynx Edicions, Barcelona ( str. 226-227 )
2.Dickinson E.C. (eds.), 2003 : The Howard & Moore Complete Checklist of the Birds of the World. 3rd Edition. Princeton University Press, Princeton, New Jersey ( str. 178 )
3.Gibbs D., Barnes E., Cox J., 2001 : Pigeons and Doves. A Guide to the Pigeons and Doves of the World. Pica Press, Sussex ( str. 146-147,523 )
4.Goodwin D., 1983 : Pigeons and Doves of the World. 3rd edition. Cornell University Press, Ithaca, New York ( str. 307-308 )
5.http://www.africanbirdclub.org/feature/bluepig.html
6.http://www.app.isis.org/abstracts/abs.asp
7.http://www.birdlife.org
8.http://www.zootierliste.de
9.Perrins C. (red.), 1996 : Wielka encyklopedia ptaków. Muza S.A., Warszawa ( str. 159,161 )
10.Robiller F., 2003 : Das groβe Lexikon der Vogelpflege. Verlag Eugen Ulmer, Stuttgart ( str. 37 )
11.Sinclair I., Langrand O., 2003 : Birds of the Indian Ocean Islands. Struik Publishers, Cape Town ( str. 100-101 )
12.Weltvogelpark Walsrode. Parkguide. wyd. 34 ( str. 83 )

mgr inż. Tomasz Doroń
Podziękuj autorowi tego posta
 
 
Wyświetl szczegóły

Chcesz wiedzieć jak zarobić? Chcesz być jednym z nielicznych Milionerów? Chcesz osiągać sukcesy w szkole, pracy, w życiu prywatnym?
TAK? W takim razie to coś dla Ciebie: Złote Myśli - Twoja droga do Sukcesu!

..:: AVIORNIS ::..




AVIORNIS POLECA:



SZUKAJ NA GOOGLE!

Twoja wyszukiwarka



Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Nie możesz ściągać załączników na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  


..:: WSPÓŁPRACUJEMY ::..
>> Spis-Hodowcow.pl - Magazyn dla miłośników Fauny i Flory >> Hodowla ptaków - Jacek Masternak >> Ptasie podróże - Artur Bujanowicz >> NOWA EXOTA >> Andrzej Jarosz >> Henryk Kościelny - fotografia przyrodnicza >> Hugo Barbosa >> Blog - Portugalia >> Hugo Barbosa & Iñaki García Hernández- Portugalia/Hiszpania >> Snyder s Grouse & Waterfowl Park >> Baza turystyczna

Od 2008 roku - Aviornis.com.pl © Wszelkie prawa zastrzezone.
Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
Strona wygenerowana w 0.18 sekundy. Zapytań do SQL: 17
..:: Giełda ::..


..:: OFERTA REKLAMOWA NA AV ::..


..:: POLECAMY ::..
Inkubatory do wylęgu jaj


..:: POLECAMY ::..
sklep internetowy


..:: POLECAMY ::..


..:: SERWIS I CZASOPISMO HODOWCÓW ::..



..:: Czasopismo hodowcy ::..

..:: SERWIS HODOWCÓW ::..


..:: ZAPRZYJAŻNIONA STRONA ::..


..:: Baza CITES ::..


..:: Polecamy ::..

..:: SKLEP INTERNETOWY ::..
Planeta-zoo

..:: POLECAMY ::..
Euro Zoo

..:: POLECAMY ::..
Euro Zoo


..:: POLECAMY ::..


. SERWISY AUKCYJNE .









.: ASPEKTY PRAWNE :.