Wybierz język:
     » Portal » Użytkownicy » Grupy » Statystyki » Czat » Album » Mapa Hodowców » Kalendarz » POBIERALNIA
     » Rejestracja » Zaloguj » Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
  

 Ogłoszenie 

Prosimy wszystkich o zapoznanie się z Regulaminem Forum - PRZECZYTAJ . Z FORUM usuwane będą też osoby (nick) które nie aktywowały swojego konta !


Poprzedni temat «» Następny temat
Zamknięty przez: sylwia2401
2011-04-19, 19:34
Konkurs zimowy !
Autor Wiadomość
glizda177 
Doświadczony Hodowca



Pomogła: 2 razy
Wiek: 35
Dołączyła: 20 Mar 2009
czyli 5478 dni temu
Posty: 443
Podziękowania: 46/4
Skąd: dolnyśląsk
Wysłany: 2011-01-19, 17:20   

Rozella królewska
Papuga średniej wielkości o intensywnych barwach i ciekawym głosie.
Dorasta do 36 cm ,gatunek ten cieszy się świetną opinią ponieważ doskonale nadaje się do hodowli wolierowej .Ważnym faktem jest ich długowieczność dozywają 35 lat więc są to ptaki dla miłośników którzy nie lubia rozstawać się z pupilem przedwcześnie.
Rozróżniania płci:
Rozróżnienie płci osobników jest trudne samczyk w parównaniu do samicy jest masywniejszy i ma większą głowę a jego dziób jest szerszy.Samczka jest dużo drobniejsza.
Ubarwienie:
Młode ptaki zazwyczaj bywają w dużej mierze zielone gdzieniegdzie widać już ich dorosłe upieżenie .Samce jak i samice w ubarwieniu standardowym są czerwone z odcieniami fioletu i charakterystycznymi fioletowymi polikami ,na plecach jak i na skrzydłach mają zarysowane piórka czarną obwódka oraz fioletowe plamy na skrzydłach.Od lat tworzone są coraz to piękniejsze mutacje tych papug jednak jak to przystało na mutację ceny papużek są wyższe od standardowej rozelki.
Hałas:
Jest to gatunek przeze mnie wyjątkowo lubiany ich głos jest przyjemny dla ucha -melodyjny i łatwo ucza się naśladować nowe dźwięki. Ptaki trzymane osobno można nauczyć mówić mam taki przypadek w domu mój samczyk może pochwalić się mówiąc siemanko jak się masz :).
Nie są to hałaśliwe papugi są bardzo pojętne moje naśladują dźwięki sms, telefonu,domofonu,szczekanie.
Oswojenie :
Młode ptaki można oswoić .Spotkałam się ze zdaniem że rozelle ciezko się oswajają moje ptaki są zaprzeczeniem tej teorii- samczyk wchodzi na ramie lubi przybywać z człowiekiem bierze pokarm z ręki , samiczka bierze pokarm z ręki . Pierwszym ptakiem w moim posiadaniu był samczyk , w tym roku dokoptowałam mu samiczkę która już po połaczeniu ptaków zaczeła tolerować człowieka co więcej zaczła pobierać pokarm z ręki i podbiegać żeby zobaczyć co nowego dostanie.
Warunki utrzymania:
rozelki są najszczęśliwsze kiedy latają są doskonałymi lotnikami a kiedy lecą zrobiłyby wrażenie na każdym ich lotki są niebieskawe i wspaniale prezentują się w locie.Rozelki ze względu na ich miłość do lotów powinny mieć dużą klatkę a najlepiej wolierę ,odporną na ich pomysły.
Ptaki te chętnie biora kompiel po włożeniu świeżej wody od razu wskakują do miseczki i zabawnie skrzydłami nanoszą na siebię wodę ćwierkając przy tym z zadowolenia. W wolierze bądź klatce należy umieścić żerdki do korowania które chętnie niszcza jak i sporo zabawek ,sa to sprytnę i bardzo inteligętne ptaki.
Charakter:
Bardzo ciekawskie i energiczne ptaki , lubia gdy coś się wokół nich dzieje nie należa do wstydliwych papug i chętnie popisuja się przed człowiekiem.Samczyki zabawnie puszą brzuszek by być większym i przeganiają zagrożenie w tym przypadku rękę człowieka czy samice z ulubionego punktu widokowego.Na wolności wszedzi ich pełno i mają zamiłowanie do niszczenia trzeba mieć je ciągle w zasięgu oczu inaczej już dorwą książkę , papiery czy tez inne potrzebne nam rzeczy :).
Mają zamiłowanie do kopania w kwiatkach ,jak kura łapaki wykopuja ziemie po czym tarzają się w niej.
Żywienie :
Rozelki żywię deli naturę dla dużych papug z dodatkiem dzikich nasion i prosa senegalskiego oraz kolorowych pros .Zjadaja chętnie owoce i warzywa lubią też nabiał i przeciery owocowe.Są zdecydowanie smakoszami zieleniny zbieranej na łąkach jak i liści z buraczka . To ptaki które nie wybrzydzają w owocach i warzywach chętnie zjadaja to co się im przygotuje .
Hodowla :
Ptaki te są odporne na zimno można je trzymać w wolierach zewnętrznych nawet w zimowych miesiącach jeśli mają ocieplony domek do schowania się .Są to ptaki mocno terytorialne i nie powinno trzymać się wiecej niż 1 pary w wolierze .W celu rozmnożenia tych pieknych papug należy zaopatrzyć się w budkę lęgową o wymiarach 30x30 i wysokosci 50 cm .Zazwyczaj w lęgu jest od 4-6 jajek które wysiaduje samica przez okres 21 dni.Karmieniem zajmują się oboje rodziców pozostają po odpieką rodziców do 8 tygodni .


Na zakończenie :
to ptaki niezwykle interesujące nie przysparzające kłopotów .Ich głos jest miły i melodyjny można je wiele nauczyć .Chcąc mieć ten gatunek należy zaopatrzyć się w duża klatkę i udostępniać ptakom codzienne loty.Ja posiadam klatkę długą na metr szeroką na 60 cm i wysoka na 80 jest to klatka z przeznaczenia dla fretek ale doskonale sprawdza się przy moich rozelkach .
_________________
pozdrawiam Agnieszka
http://www.garnek.pl/agi77/a
Podziękuj autorowi tego posta
 
 

Chcesz wiedzieć jak zarobić? Chcesz być jednym z nielicznych Milionerów? Chcesz osiągać sukcesy w szkole, pracy, w życiu prywatnym?
TAK? W takim razie to coś dla Ciebie: Złote Myśli - Twoja droga do Sukcesu!

MICHAŁ12 
Mega User
Młody hodowca



Moja specjalizacja:
Papugi

Pomógł: 1 raz
Wiek: 26
Dołączył: 15 Sie 2010
czyli 4965 dni temu
Posty: 20
Podziękowania: 2/2
Skąd: Częstochowa

Wysłany: 2011-01-24, 21:34   

BARNARD CZARNOGŁOWY - Barnardius zonarius

Charakterystyka:
Występowanie: środkowa i zachodnia Australia; 3 podgatunki: oprócz nominalnego Barnardius z. semitorguatus ("dwudziesta-ósma papuga") z południowa zachodniej Australii i Barnardius z. occidentalis z zachodniej Australii
Środowisko: drzewa eukaliptusowe wzdłuż cieków wodnych
Lęgi: zazwyczaj od 4 do 7 zaokrąglonych białych jaj
Inkubacja: trwa 20 dni ( jaja wysiaduje samica )
Porost Piór: trwa 35 dni
Przeciętna długość życia: 18 lat
Cechy płciowe: samice bardzo podobne do samców, czasami miewają brązowawe głowy , a dzioby krótsze niż samce
Młode: podobne do samicy, ale mają prążki na skrzydłach; ubarwienie dorosłych osobników pojawia się około 18. miesiąca
Długość Ciała: 38 cm.
Własne obserwacje:
Zarówno w naturze, jak i w hodowli łatwo przystosowuje się do nowych warunków. Przebywa głównie na ziemi i jest bardzo aktywna, nawet po zachodzie słońca i w księżycowe noce. Podgatunek Barnardius z. semitorquatus jest znany jako :dwudziesta ósma papuga", ponieważ wydawany przez ptaki głos przypomina wymowę angielskiej liczby TWENTY EIGHT . Ptak ten jest nieco większy i ma czerwony pasek na czole; spotykany tylko w południowo-zachodniej Australii (na południe od Perth i na zachód od Albany) jest dość głośny, poszukuje pożywienia głownie na ziemi, choć żeruje również wśród gałęzi drzew i krzewów.
Hodowla, rozmnażanie:
Aby osiągnąć sukces hodowlanym w przypadku obu gatunków każdej parze musisz zapewnić przestronna wolierę. Młode ptaki uzyskują ubarwienie dorosłych między 17. a 18. miesiącem życia, a dojrzałość płciową w wieku dwóch lat. Odznacza się dużym temperamentem, dlatego wymaga dużej i przestronnej woliery i budki lęgowej w kształcie zegara. J budkę lęgową stawiam na ziemi. W mojej hodowli wykorzystuje budkę lęgową o wymiarach mniej więcej 60 x 20 x 20 cm z otworem wejściowym o średnicy ponad 7.5 cm.Większość par ma tendencję do wczesnego rozpoczynania lęgów, nawet w styczniu, ale niektóre zaczynają dopiero w marcu. Na wszelki wypadek ja budki lęgowe instaluje na początku roku.
Mutacje:
Nie występują mutacje Barnarda Czarnogłowego, istnieje natomiast odmiana niebieska papugi , autosomalnie recesywna dosyć rzadko spotykana. Barnardius z. semitorquatus jest również trudniejsza w hodowli dość agresywna i znana ze skłonności do niszczenia stolarki drewnianej. nie oszczędza nawet cienkiej siatki, którą szybko rozdziela na kawałki.
Żywienie:
Ja podaję gotową mieszankę dla średnich papug zawierająca ziarna kanaru, różnych gatunków prosa, drobnego czarnego słonecznika, niewielkie ilości konopi, małe orzechy, a ponadto pączki roślin, pędy, skiełkowane ziarna, owoce (jagody,plasterki jabłek i podobne), nasiona traw, żwirek mineralny i sepię.Ptaki te uwielbiają ( przynajmniej moje) zielonki oraz w okresie lęgowym pokrojone w kostkę ugotowane na twardo jajko.
Tekst jest mojego autorstwa oparłem się jedynie na literaturze> Kopiowanie bez zgody autora jest zabronione i podlega karze.Wszelkie prawa zastrzeżone

Fotki:


:idea: Fotki są mojego autorstwa kopiowanie bez zgody autora zabronione. Wszelkie prawa zastrzeżone. :idea:
_________________
Pozdrawiam wszystkich hodowców.
MICHAŁ12
Ostatnio zmieniony przez amadyna1471 2011-01-29, 09:50, w całości zmieniany 2 razy  
Podziękuj autorowi tego posta
 
 
kubao 
Doświadczony Hodowca



Moja specjalizacja:
Kury

Pomógł: 4 razy
Dołączył: 10 Lut 2010
czyli 5151 dni temu
Posty: 560
Podziękowania: 77/75
Skąd: Kalisz

Wysłany: 2011-01-27, 21:20   

Kaczka piżmowa
Inne nazwy to francuska, niema, brazylijska, turecka. Pochodzi ona z Meksyku i Ameryki środkowej i południowej. W Stanach Zjednoczonych kaczkę piżmową można spotkać w naturalnym środowisku oraz istnieje możliwość spotkania tych ptaków gdzie niegdzie w Europie. Choć pochodzą one z tropikalnego klimatu, są wstanie zaadoptować się do minusowych temperatur i ciężkich warunków atmosferycznych.
Długie pazury i szeroki ogon w naturze pozwalają utrzymać się na konarach drzew w bezpiecznej odległości od drapieżników oraz ułatwia im to dostanie się do dziupli w drzewach gdzie dzika kaczka wyprowadza lęgi. Kaczora waga wynosi około 3-8 kg natomiast waga kaczki wynosi około 2-4 kg. Kaczki występują w odmianach barwnych takich jak czarne brązowe, niebieskie, czekoladowe, oraz te odmiany barwne z białym kolorem lub czysto białe. Kaczki te są łatwe w hodowli, chętnie wysiadują młode i maja bardzo silny instynkt matczyny. Kaczki te nadają się dla każdego początkującego hodowcy.
Oto kilka moich piżmówek.
Podziękuj autorowi tego posta
 
 
 
petrus29 
Mega User
drób ozdobny



Pomógł: 1 raz
Wiek: 36
Dołączył: 16 Cze 2009
czyli 5390 dni temu
Posty: 120
Podziękowania: 3/19
Skąd: mazowieckie
Wysłany: 2011-02-07, 17:13   

Kochiny olbrzymie.
Olbrzymie, majestatyczne kury z obfitymi łapciami, tak na pierwszy rzut oka można określić te wspaniałe kury. Ta jedna z najbardziej ozdobnych ras kur jest dość popularna, pochodzi z chin, choć jej obecny wygląd został ukształtowany w innych krajach.
Kury te mają mocno rozwiniętą pierś, przynajmniej takie wrażenie sprawiają, koguty noszą ją dostojnie wypiętą. Chód ich jest powolny, każdy krok przemyślany, ale delikatny mimo swojej wielkości, a mają ok 5 kg wagi koguty, a kury ok 3 i z jakieś 40 cm wysokości.
Kury te mimo wyglądu niezbyt sprawdzają się zarówno w noszeniu jaj jak i w mięsności. Kury te przynajmniej u mnie zniosły sporo jaj, ale ich rozmiar w stosunku do wielkości kury jest niewielki, choć wielkość ich jest normalna tak około 50 paru gram. Moja kura znosiła mi jajka codziennie od kwietnia do listopada, czasami tylko robiła sobie dzień przerwy na odpoczynek i następna seria. Jajko potrafiła znosić cały dzień, a patrząc na kurę wydawało by się że zniesie jajko gęsie bo taki jej to sprawiało wysiłek. Od listopada do początku kwietnia robi sobie przerwę na pierzenie i odpoczynek. Ta rasa dojrzewa późno, na ogół po 8-10 miesiącach, trzeba liczyć się z tym że kury wylęgnięte w jednym roku zaczną się znosić dopiero w następnym. Kury podobno chętnie kwoczą, choć u mnie kura się przybierała, to jednak nie usiadła, kurczaki lęgną się dobrze i bardzo szybko rosną. Jednak mięsa na tuszkach nie jest zbyt dużo, choć przy takiej wielkości zawsze znajdzie się kawałek do obgryzienia, to jednak można się zawieźć. Natomiast piór jest bardzo dużo. Kury są na ogół zdrowe, rzadko chorują, zauważyłem że dobrze żywione kurczaki już w wieku około 2-3 tygodni nie siedzą pod kurą bo im za ciepło. Bez względu na wiek ptaki tej rasy jedzą bardzo dużo, wręcz nie odchodzą od jedzenie, potrafią się zatuczyć, więc trzeba uważać. Kury te czasami mają krzywy mostek, dlatego trzeba im podawać w młodości dużo dobrej jakości paszy, a i tak czasami zdarza się że mają krzywy.
Mimo posiadania łapci całkiem nieźle grzebią, a stopy maja na tyle duże że potrafią wygrzebać niezłe doły. Koguty powinny być starsze od kur, bo mogą mieć kłopot z kryciem na początku, jak nabiorą wprawy to idzie im już dobrze. Kury te to misie przytulanki, mają spokojny charakter, nie uciekają, kogut lubi jednak bronić swojego terytorium co widać na jego grzebieniu.
Ostatnio zmieniony przez petrus29 2011-02-07, 17:25, w całości zmieniany 1 raz  
Podziękuj autorowi tego posta
 
 
petrus29 
Mega User
drób ozdobny



Pomógł: 1 raz
Wiek: 36
Dołączył: 16 Cze 2009
czyli 5390 dni temu
Posty: 120
Podziękowania: 3/19
Skąd: mazowieckie
Wysłany: 2011-02-07, 17:19   

kolejne zdjęcia kochinów.
Podziękuj autorowi tego posta
 
 
petrus29 
Mega User
drób ozdobny



Pomógł: 1 raz
Wiek: 36
Dołączył: 16 Cze 2009
czyli 5390 dni temu
Posty: 120
Podziękowania: 3/19
Skąd: mazowieckie
Wysłany: 2011-02-23, 17:15   

Ok więc piszę. Jako że nie z własnego doświadczenia można opisać dowolny gatunek ptaka, to ja opisuję.
Waruga (Scopus umbretta) jest jedynym przedstawicielem rodziny, od której pochodzi jej nazwa, czyli warug. Ma ona wygląd skulonej czapli, wg niektórych źródeł ma ona jakieś 50 cm długości. Cała jest koloru brązowego. Na głowie ma duży, szeroki i skierowany w tył czub. Żyje przy rzekach w Afryce i Madagaskarze. Na ogół żyje parami, ale czasami zdarza się jej łączyć w większe stada. Żywi się tym samym co inne ptaki brodzące. Gniazdo buduje w zaroślach lub niewysokich drzewach jest ono bardzo duże średnicy około 2 m, składa w nim przeciętnie 4 do 6 jaj.
Ostatnio zmieniony przez petrus29 2011-02-23, 17:16, w całości zmieniany 1 raz  
Podziękuj autorowi tego posta
 
 
ONAG 
Doświadczony Hodowca



Moja specjalizacja:
Ptaki wodne

Pomógł: 3 razy
Dołączył: 13 Sty 2010
czyli 5179 dni temu
Posty: 412
Podziękowania: 42/161
Skąd: małopolska

Wysłany: 2011-02-23, 19:49   

Paw indyjski (paw niebieski, paw zwyczajny) (Pavo cristatus)
Jest to najwspanialszy ptak, chętnie hodowany przez człowieka, gdyż swą urodą zdobi ogrody i gospodarskie podwórza. Obdarzony wspaniałym upierzeniem "popisuje" się chętnie okazałym ogonem, który podnosi do góry roztacza koło na kształt wachlarza. Nogi względem ciała ma nie zgrabne a głos dla ucha nie przyjemny (zależy dla kogo gdyż ja wręcz uwielbiam). Ptak bardzo dba o swoje upierzenie- gdy zaczyna lać momentalnie ucieka do kurnika/woliery by nie zaszkodziło mu na tym jego upierzenie. Długość ciała samca 220 - 225 cm, a samicy 80 - 90 cm, rozpiętość skrzydeł 140 - 160 cm, waga 2500 - 6000 g. Hodowla tych ptaków nie jest trudna- najczęściej spotykane ptaki w hodowli. Wszystkożerny, zjada zarówno nasiona jak i zwierzęta, zarówno bezkręgowce jak i drobne kręgowce. Na wolności buduje gniazda w gęstych zaroślach, w hodowli zaś zakłada gniazda również w zaroślach jak i pod roślinami, krzewami. Kuraki które są zamykane na noc- nocują w kurniku- zakładają często gniazda w przygotowanych dla nich miejscach lęgowych takich jak, np. kosze, skrzynie. Samica znosi zazwyczaj od 6 do 8. Jaja wysiadywane są przez okres 28 dni przez samicę.
Kuraki te występują w różnych mutacjach, najczęściej spotykane to: szeki, białe i czarnoskrzydłe.Ptaki te hodowane są w dużych wolierach lecz większość hodowców tych pięknych ptaków utrzymuje je luzem na ogrodzie/podwórku.
Ale też zależy od ptaka czy jest doskonale oswojony czy też płochliwy. Gdy jest płochliwy lub nieśmiały nie najlepiej go od razu wypuszczać na ogród bo może zwiać- wybrać się na "spacer" z którego zazwyczaj nie wraca, trzeba poświęcić mu trochę czasu aby przywykną do właściciela i w tedy dopiero wypuścić go z woliery. Trzeba go często obserwować, jeśli będzie dobrze się zachowywał tzw. nie wariował na widok człowieka itp., to nie powinien już uciekać.
Jednak jest tak, że to co się uda u jednego nie musi się udać u kogoś drugiego.










Uploaded with ImageShack.us
Samica mutacji czarnoskrzydłej i młody samiec oraz samiec młody mutacji białej



Jeżeli się poświęci kilka godzin dziennie tym ptakom to momentalnie przyzwyczają się do opiekuna. Wystarczy "zorientować" się jaki najbardziej lubią przysmak np. biały ser, nasiona słonecznika jeżeli będziemy podawać im ten wedle ich gustu przysmak to można być pewnym że w końcu przełamią lody i będą się chciały dosłownie "skichać" na widok opiekuna. Pawie bardzo przywiązują się do człowieka i jeżeli obdarzą go zaufaniem to nie radze próbować ich "zawieść" (przykładem jest: stresowe łapanie ptaka)- paw jest bardzo pamiętliwym ptakiem i po takim wydarzeniu zazwyczaj traci zaufanie do człowieka i przez pewien okres omija go i trzyma stanowczy dystans. Ale nie ma co się załamywać trzeba ponownie pokazać mu że nie chcieliśmy go skrzywdzić i podawać mu jego ulubione przysmaki. Nie raz nie możemy się powstrzymać urokowi tego pięknego majestatycznego ptaka i widać że pies, kot czy świnka miniaturowa w domu to nic! W stosunku tych zdjęć:












Tekst jest mój jak i również oparty na literaturze. Zdjęcia mojego autorstwa i nie tylko- wstawione ZA ZGODĄ AUTORA!!
Ostatnio zmieniony przez ONAG 2011-02-23, 22:44, w całości zmieniany 5 razy  
Podziękuj autorowi tego posta
 
 
Wyświetl szczegóły
lolek9898 
Doświadczony Hodowca
Karol



Moja specjalizacja:
Kury

Wiek: 26
Dołączył: 19 Sie 2010
czyli 4961 dni temu
Posty: 313
Podziękowania: 21/18
Skąd: Borzęcin

Wysłany: 2011-02-26, 21:20   KAROLINKA

KAROLINKA (Aix sponsa)



CECHY ROZPOZNAWCZE:
Mniejsza od mandarynki,podobna postawa; (samca) w szacie godowej bardzo charakterystyczny z ciemnozielonym czubem na głowie, białą brodą i białymi paskami na bokach szyi; grzbiet i ogon czarne, pierś kasztanowobrązowa, boki ciała zółtobrązowo falowane; (samiec) w szacie spoczynkowej jak (samica) bardzo podobny do mandarynki, ale ciemniejszy i trochę połyskujący na zielono, białe plamy wokół oczu szersze, mniej pociągnięte do tyłu; u (samicy) plamy na bokach ciała mniej wyraźne.


ROZMIESZCZENIE I SIEDLISKO:
Ptak lęgowy Ameryki Północnej. W Europie często trzymana jako ptak ozdobny w niewoli, lęgnie się coraz częściej na wolnosci, ale rzadziej niż mandarynka.W Szwajcarii zanotowano lęg na wysokosci 1730m.


TOKI:
Kaczor karolinki ubiega się o konkretną kaczkę bardziej niż jakiejkolwiek innej kaczki.Cały czas prezentuje jej swoje piekne upierzenie.Szczególnie przedłużone pióra na głowie i ogon maja duże znaczenie sygnalne i są pokazywane wybranej (smicy) przez zwracanie głowy i stroszenie ogona.


LĘGI:
Jako dziuplak karolinka najczęściej rozmnaża się w dziuplach.Jednak wykorzystuje także budki lęgowe.Dobre miejsca lęgowe są czesto przez kilka lat wykorzystywane przez tę samą kaczkę.


CIEKAWOSTKI:
Oskar Heinroth, przodownik badań nad zachowaniem zwierząt i wieloletni wspólpracownik berlińskiego ZOO,podją na początku XX wieku próbę synurbanizacij karolinki w Berlinie, w czsie której ptaki legowe były w zimie dokarmiane. Populacja wzrosła w ciągu niewielu lat do 130 osobników, jednak znikła do 1930 roku, ponieważ w okresie godowym duze straty powodowały szczury. Takze obecnie małe populacje lęgowe w srodkowej Europie są mało stabilne i mogą nie utrzymać się dłużej.
_________________
Karol Czernek

"Przyroda bez człowieka bedzie życ, ale człowiek bez przyrody nie!"
-----------------------------------
Fan FIATA 125p (polska MOC)
Podziękuj autorowi tego posta
 
 
 
lolek9898 
Doświadczony Hodowca
Karol



Moja specjalizacja:
Kury

Wiek: 26
Dołączył: 19 Sie 2010
czyli 4961 dni temu
Posty: 313
Podziękowania: 21/18
Skąd: Borzęcin

Wysłany: 2011-02-27, 12:56   

KANARKI

POCHODZENIE:
Wszystkie znane w hodowli rasy kanarków pochodzą od żyjącego do dziś na wolności kanarka dzikiego (Serinus canaria). Zamieszkuje on wyspy kanaryjskie.Jest mniejszy od kanarka domowego i nie tak barwny.Kanaryjski kanarek wystepuje przede wszystkim na wyspach Teneryfie i Gran Canarii.Jest też spotykany na Ferro, Gomerze i Palmie.


ZAKUP KANARKA:
Zanim zdecykujemy się na zakup kanarka, zastanówmy się, czy nie bedzie on intruzem w naszej rodzinie. Śpiew kanarka-co prawda-jest piękny i melodyjny, ale jeżeli mamy małe mieszkanie, może nas denerwować ciągła konieczność słuchania popisów niezmordowanego śpiewaka.Kanarek jest wprawdzie nie wymagajacym lokatorem, niemniej jednak będziemy musieli poswięcić mu trochę czasu,ponieważ kanarek nie lubi samotności.Jeżeli mamy zbyt mało czasu lepiej by było dokupić mu partnerkę.Podczs urlopu kanarkiem powinnien się zaopiekować doświadczony przyjaciel,sąsiad.Po podjęciu przemyslane,odpowiedniej decyzji o zakupie kanarka musimy się zastanowić czy chcemy mieć perfekcyjnego śpiewaka,orginalnym uparwieniu,czy ma to być ptak duzy,średni czy miniaturowy.


KLATKA I JEJ WYPOSAŻENIE:
Naszemu nowemu lokatorowi tylko wtedy będzie u nas dobrze, gdy zapewninimy mu własny,wygodny kąt.Musi on dawać mu poczucie bezpieczeństwa i byc jego azylem.Kanarki nie umieją sie wspinać, natomiast bardzo lubią skakać i -oczywiście- latać.Najmniejsza klatka powinna mieć 60cm szerokości, 50cm wysokosci i 40cm głępokosci.Żerdki mogą być umocowane wzdłuż lub w poprzek klatki.Szerokość między prętami klatki musi umożliwiać ptakowi wysuwanie główki na zewnątrz.Pręty mogą być stalowe jak i z tworzywa sztucznego.Drzwiczki klatki powinny mieć zabezpieczenie przed samoistnym zamykaniem się, co jest wygodne w sytuacij, gdy ptak, np. po powietrznym spacerze po pokoju,wlatuje do srodka.Najlepiej jeśli poidełka i karmniki mozna wkładać do klatki do zewnątrz przez specjalne klapki.Podłogę klatki powinna stanowić wysuwalna szuflada, dzięki czemu z łatwością będziemy wymieniać podłoże.


ŻYWIENIE:
Kanarek należy do ptaków zwanych ziarnojadami.Jego podstawowym pokarmem są wszelkiego rodzaju rodzaju nasiona skaładające się z:kanaru, rzepiku, murzynka, siemienia lnianego, prosa, owsa i konopii.Dodatkowo mozna podawać różnego rodzaju kolby.Kanarek potrzepuje też pokarmu zielonego takiego jak:owców i warzyw, pączków,listków i gałązek.Kanarki chętnie jedżą pokrojone jabłka, szpinak, sałatę, cykorię, listki i nasiona mniszka lekarskiego oraz pokrzywę.Wisną trzeba pamiętać o dostarczaniu świeżych gałązek z liśćmi i pączkami.Niezbędny w pożywieniu ptakaów jest dodatek wapnia.Źródłem dodatków mineralnych jest również piasek i żwirek,który powinien zawierać kamyki róznej wielkości.Wielu właścicielom kanarków sprawia przyjemność, gdy ich pupil uczestniczy w rodzinnych posiłkachi ,skacząc po stole sięga po coś z talerza.Lepiej więc przygotować mu talerz z jedzieniem przeznaczonym tylko dla niego.


OSWAJANIE:
Nie zawsze spiew kanarka jest wszystkim,czego od niego oczekujemy.Sprawia nam przyjemność także wtedy gdy wykazuje nam autentyczną radość.Nigdy nie próbujmy narzucać mu się.Nie wkładajmy ręki do klatki, by go złapać.Jego domaek ma się mu kojarzyć z absolutnym bezpieczeństwem.Powinniśmy tak postępować, aby to on sam szukał bliskiego kontaktu z nami.Kanarek z natury jest ciekawski, co spowoduje, że np. podczas lotów po pokoju usiadzie nam na ramieniu.Podczas jego lotów po pokoju powinniśmy siedzieć spokojnie.Potraktuje nas wtedy jak jeden z elementów otoczenia,które będzie chciał poznać.Wymawiajmy często i wyraxnie jego imię, nućmy te samą melodię, by nauczył się traktować te dźwięki jako sygnał rozpoznawczy.Im częściej i regularniej pozwolimy ptaszkowi latać po pokoju, tym wczesniej w określonym czasię będzie wracał do klatki.Wtedy już łatwo nauczyć go wskakiwania na wyciagniętą ku niemu rękę.Kiedy zdobędziemy całkowite zaufanie kanarka, starajmy się go nie utracić.


ROZMNAŻANIE:
Początek sezonu lęgowego ptaki sygnalizują zmianą zachowania.Samiec zaczyna głośno śpiewać i zabiegać się o względy samicy. Rozpościera skrzydła, stroszy sie i skacze podniecony wokół swojej ukochanej.Samiczka ucieka, a samiec ją goni.Gdy po kilku dniach samica jest gotowa do kopulacij, siada na żerdzi, pochyla lekko ogon do góry.Wtedy samiec natychmiast przystępuje do kopulacij.Po kilku dniach od momentu dopuszczenia samca samiczka rozpoczyna budowę gniazda.Musimy więc dostarczyć jej odpowiednie materiały.Gdy zauważymy że zaczyna znosić różne włókna, włózmy budulec do klatki.Zazwyczaj w ciągu tygodnia samice składja 4-5 jaj.Ponieważ samice kanarków zaczynają wysiadywanie od momentu złożenia pierwszego jaja,młode się wykluwają jednocześnie, tylko w kolejności złożenia jaj.W efekcie, gdy pierwsze pisklę jest już dość silne, ostatnie dopiero się wykluwa.Pierwszy tydzień po wykluciu się piskląt samica spędza w gnieździe. Samiec przynosi pokarm dla swojej rodziny.W okresie odchowu pisklat szczególnie ważne jest podawanie duże ilości siarki, a mało zieleniny by ustrzec pisklęta przed biegunką.Gdy samica opusci gniazdo ,sprawźmy jego zawartość i usuńmy niezapłodnione jaja,ewentualnie martwe pisklęta.


RASY I ODMIANY KANARKÓW:

KANARKI ŚPIEWAJĄCE:
-belgijski śpiewak
-amerykanski śpiewak
-harceński
-timbrado

KANARKI BARWNE:
-lipochromowe
-czarne
-agatowe
-brunatne
-izabelowate

KANARKI KSZTAŁTNE:
-garbus belgijski
-crested
-fajfa
-floreński
-garbus hiszpański
-gloster
-garbus japoński
-lancashire
-lizard
-londyński
-mediolański
-monachijski
-północnoholenderski
-norwik
-padwański
-trębacz paryski
-timbrado hiszpański
-garbus szkocki
-połódniowoholenderski
-yorkshire


MOJE WŁSANE DOŚWIADCZENIA:
Moim najlepszym kanarkiem jest kanarek harceński.Posiadam samczyka kanarka harceńskiego jest koloru zółtego.Kanarki nie są wymagające!Wystarczy im tylko codziennie świeża woda i pokarm.Klatka musi być systematycznie czyszczona ponieważ na spodzie klatki znajdują się odchody oraz resztki pokarmu i kurz.Nasi ulubieńcy bardzo lubią zielenine powiniy mieć 2 razy w tygodniu kiełki lub jekieś owoce.Należy nie mieszać pokarmów zielonych poniewaz mogą dostać biegunki.Ja mojem ulubieńcowi tylko podaję sałatkę nie mieszam inych owoców i warzyw.Kanarkom na ładny kolorek można podawać marchewkę.Kanarki harceńskie mają piękny śpiew składający się 4 głównych turów : turkot wodny, dzwonek dęty, basy i flety.Tak jak napisłaem w ŻYWIENIU wiosną trzeba podawać gałązki z młodymi listkami oraz pączkami.Gdy kanarek w gałązce znajdzie jakąś lerwę to jego szczęscie nie ma granic.Kanarki nocą wogóle nie przeszkadzaja.Gdy będziemy prawidłowo karmić i nie przesadzać z pokarmem to przyjaciel nie będzie wam chorował.Mozna w sklepie zoologicznym zakupić basenik dla ptaków w którym będą się kąpać i dbać o swoją higienę.Mój kanarek uwielbia się kapać w baseniku.Kanarki dobrze sobie ścierają pazurkina na porowatych korzeniach,ktore można włożyć do klatki jako dodatek.


Pozdrawiam! :mrgreen:
_________________
Karol Czernek

"Przyroda bez człowieka bedzie życ, ale człowiek bez przyrody nie!"
-----------------------------------
Fan FIATA 125p (polska MOC)
Podziękuj autorowi tego posta
 
 
 
lolek9898 
Doświadczony Hodowca
Karol



Moja specjalizacja:
Kury

Wiek: 26
Dołączył: 19 Sie 2010
czyli 4961 dni temu
Posty: 313
Podziękowania: 21/18
Skąd: Borzęcin

Wysłany: 2011-03-06, 18:32   Bażant łowny

BAŻANT ŁOWNY (Phasianus colchicus)

Ojczyzną bażantów są rozległe tereny Azji.Najbardziej znane są bażanty z rodzaju Phasianus obejmujące dwa blisko spokrewnione ze sobą gatunki bażanta kolchijskiego zwanego często szlachetnym oraz bażanta pstrego.W polsce pierwsze zapiski dotyczące chowu tych ptaków w dużych majątkach ziemskich pochodzą z przełomu XIX i XX wieku.Samce zwane kogutami,są bardzo barwne.Głowa jest zazwyczaj ciemnozielona.Szuja i pierś są z reguły rdzawo-brązowe, błyszczące z czerwonymi i granatowymi plamami.U większości samców występuje na szyi biała obroża.Grzbiet jest rudo-brązowy z ciemnymi plamami.Ogon u samców jest dłuższy niż u samicy i jest koloru żółtobrązowego w czarne poprzeczne prążki.Nogi są szare zakończone trzema palcami,z tyłu znajduje się ostroga.Dziób jest jasnobrązowo - źółty.Kurę charakteryzuje bardziej stonowane i jednolite ubarwienie piór pełniące funkcję maskujące,szczególnie przydatne w okresie gniazdowania i wodzenia piskląt.Biotopem bażantów łownych są otwarte tereny z licznymi krzewami,skraje pól i nadrzeczne zarośla.Preferuje bardzo dobre gleby z dużą ilością próchnicy występujące w niej bezkręgowce będące jego częściowym pokarmem.Żywi się różnego rodzaju zbożami,nasionami i owocami.Bardzo chętnie zjada mrówki.Od marca do czerwca , a nawet lipca trwa okres reprodukcji u bażantów.Bażanty łowne są doskonałymi ptakami dla początkujących hodowców.Nie wymagają znakomitych warunków.Woliera dla bażantów im większa tym lepsza. W wolierze można wsadzić kilka krzaczków porzeczek lub borówek amerykańskich. :lol:
_________________
Karol Czernek

"Przyroda bez człowieka bedzie życ, ale człowiek bez przyrody nie!"
-----------------------------------
Fan FIATA 125p (polska MOC)
Ostatnio zmieniony przez amadyna1471 2011-03-21, 23:49, w całości zmieniany 1 raz  
Podziękuj autorowi tego posta
 
 
 
glizda177 
Doświadczony Hodowca



Pomogła: 2 razy
Wiek: 35
Dołączyła: 20 Mar 2009
czyli 5478 dni temu
Posty: 443
Podziękowania: 46/4
Skąd: dolnyśląsk
Wysłany: 2011-03-07, 07:08   

Patagonki
Konura patagońska jest papugą średniej wielkości, jej długość ciała nie przekracza 50 cm. Aż dziwne, że w takim małym ciałku drzemie tak ogromny duch. Obecnie patagonka zyskuje sobie coraz większe uznanie polskich hodowców i osób goszczących w hodowlach. W czasach, gdy kupowałam moją papugę, było ich stosunkowo mało. Ptaki te cechują się niezwykłą inteligencja, moja pierwsza patagonka doskonale wyszkoliła się w udawaniu kulenia na jedna łapkę, żebym ją brała i tuliła, pytając: "Pepi, co ci, kochanie, jest?" Papuga ta ma cały wachlarz pozytywnych cech: oddanie człowiekowi, błyskotliwość, mądrość. Patagonki szybko się uczą, są przebiegłe, ale mają też pewną wadę, choć dla mnie już niezauważalną, a mianowicie donośny głos.

Ptaszki te bardzo szybko się aklimatyzują. Z natury są na tyle wścibskie, że nie wytrzymują presji, by nie sprawdzić, co robi się z rurą od odkurzacza, gdzie prowadzi otwór w drewnianej podłodze, co się stanie, jak się wydziobie jeszcze większa dziurę w ścianie. Patagonki to ptaki, które wejdą tam, gdzie tego się nie spodziewany, i zniszczą wszystko. Uwielbiają zwracać na siebie uwagę, choćby mogły to zrobić tylko wygrzebując łapkami ziemię z donicy.

Papużki te są znacznych rozmiarów, więc ich zakup łączy się z nabyciem bardzo solidnej i dużej klatki, odpowiednio wyposażonej w akcesoria "mądraloodporne". Odpadają plastikowe karmniczki, bo będą służyły do zabawy w rzeźbiarza. Zabawki z plastiku też słabo się spisują, chyba że są dla dużych papug. Patagonka lubi spędzać dzień, spacerując. Robi to w śmieszny sposób, często grzebiąc łapkami wyposażonymi w solidne pazury, bujając się z boku na bok.

Konura i hałas

Są to zdecydowanie bardzo głośne ptaki. Ich głos jest świdrujący i przenikliwy. Można się w wydawanych przez nich dźwiękach dopatrzyć kruka, gawrona lub kawki.Jeśli nauczymy je nowych dźwięków, używają swojego słynnego "kra" rzadziej. Mają duże zdolności wokalne, mruczenie, warczenie to dla nich żaden problem, wygwizdywanie melodii także. Mogą też nauczyc się mówić.

Zniszczenia

Patagonki to ptaki bardzo niszczące. Kochają broić, rozbrajać i niszczyć. Potrafią rozkładać na części pierwsze nawet metalowe elementy typu łańcuszki, kłódki itp. Oczywiście wszelkie gałęzie i konary do korowania nie przetrwają długo, ale za to zajmują dziobiska na chwilkę.

Kontakt z ludźmi

Patagonka to ptak wyjątkowo towarzyski, pomimo że wybiera sobie właściciela (przynajmniej u mnie tak się stało) lubi, kiedy ktoś docenia jego starania, i uwielbia zwracać na siebie uwagę. Ulubioną zabawką Pepi jest wielki dzwonek, którym dzwoni niczym ksiądz po kolędzie, jeśli po wejściu do pokoju nie powiesz chociaż: "cześć, Pepi". Ptaki, które wybiorą właściciela, są mu dozgonnie wierne i strzegą go przed innymi ludźmi, potrafią nawet dotkliwie dziobnąć w obronie swojego ludzkiego przyjaciela. Jest to efekt ich silnie rozwiniętych instynktów stadnych, ponieważ ptaki te w naturze żyją w dużych stadach i mają silnie rozwinięte zachowania społeczne. Trzymanie patagonek w parze lub stadzie nie zmniejsza ich przywiązania do ludzi. Patagonka wspaniale dotrzymuje towarzystwa człowiekowi, jest typowym klaunem i uwielbia rozśmieszać.

Żywienie

Moje patagonki żywią się głównie typową mieszanką ziaren dla dużych papug, nie przepadają za owocami czy warzywami. W ich diecie wystepuje jabłko, marchew, zielenina, liście buraczka, jajko, kiełki i czasem, ale rzadko, ryż. W okresie letnim bardzo chętnie zjadane są ogrodowe słoneczniki. Patagonki pobierają też orzechy. Do smakołyków mojego pupila należą nerkowce, orzeszki laskowe i fistaszki oraz pestki dyni. W przypadku patagonki kolby to średni pomysł. Służą za świetna zabawkę, ale nie jako pokarm. Nauczenie patagonki jedzenia nowych pokarmów to ciężka praca, bo są bardzo upartymi ptakami. Swego czasu, jak kupiłam mojego ptaszka jako 3-miesięczną papugę, jadła tylko słonecznik, co doprowadzało mnie do szewskiej pasji. Moim sposobem na uczenie jej jedzenia innych pokarmów było naśladowanie innych papug.

Relacje z innymi ptakami

Osobnik, którego aktualnie posiadam, jest wyjątkowo miłym i towarzyskim ptakiem. W moim domu miał okazję zaprzyjaźnić się z aleksandrettami obrożną i wielką, z którymi chętnie latał. Przejawią agresję w stosunku do szybkich, dobrze latających papug, jak rozella królewska. Moja patagonka nie miała problemów z zaakceptowaniem innych gatunków, o ile one nie starały się o kłótnie. Bywało, że nosiłam po 3 papugi na ramieniu i absolutnie nie było konfliktów.

Rozróżnianie płci:
Patagonki to papugi bez widocznego dymorfizmu płciowego wprawione oko może dostrzec minimalne róznice miedzy tymi ptakami ,jednak nie jest to do końca pewny sposób .Hodowcy zwracają uwage na długość łezki ,wielkość ptaka czy też kształt głowy .Najpewniejszym sposobem jest sprawdzenie płci za pomoca badania dna .

Rozmnażanie :
Jeśli mamy dobraną parkę nalezy zaopatrzyć się w budkę zazwyczaj proponowana jest wysoka buda 45-60cm połozona pionowo z 8 cm wejściem .

Na zakończenie chcę napisać, że patagonka to ptak, którego darzę ogromnym szacunkiem i miłością. Swoimi bystrymi oczami potrafi przekazać człowiekowi wszystko. Przytula się czule i broni niczym pitbul swojego przyjaciela. Patagonki mają skłoności do bycia agresywnymi, gdy ktoś szuka z nimi zwady. Doskonale latają, ale zdecydowanie wolą spacerować defiladowym krokiem, często chodząc z dziobem przy ziemi i szurając nim w górę i w dół. Kochaja kąpiele i bywają bardzo pomysłowe w dążeniu do celu. Ich głos przeszywa uszy i rozbrzmiewa daleko za moim domem. Ich dzioby potrafią wyrządzić krzywdę, krwiaki to pikuś przy ich sile. Są niezwykle radosne, ale potrzebują zajęcia, by zatkać czymś dzioba. Polecam te ptaki ludziom o stalowych nerwach, bo ich głosiki potrafią dokuczyć komuś, kto nie jest zapatrzonym w nie papuziarzem.
_________________
pozdrawiam Agnieszka
http://www.garnek.pl/agi77/a
Ostatnio zmieniony przez glizda177 2011-03-07, 07:08, w całości zmieniany 1 raz  
Podziękuj autorowi tego posta
 
 
grajgul 
Mega User



Moja specjalizacja:
Papugi

Pomógł: 16 razy
Wiek: 31
Dołączył: 20 Sty 2008
czyli 5903 dni temu
Posty: 901
Podziękowania: 74/106
Skąd: Bydgoszcz

Wysłany: 2011-03-20, 16:43   

Małe podsumowanie dotychczasowych artykułów ;-)

Rafał - 1
przepiórkarz - 1
ONAG - 1
Przemek.K -1
Kubao - 3
lolek9898 - 3
mirass - 3
michał12 - 3
pertus29 - 4

glizda177 - 7 ! ;-)
_________________
Artykuły rehabilitacyjne i nie tylko - www.kursmed.com

Pozdrawiam cie Gość, :)
Podziękuj autorowi tego posta
 
 
 
ONAG 
Doświadczony Hodowca



Moja specjalizacja:
Ptaki wodne

Pomógł: 3 razy
Dołączył: 13 Sty 2010
czyli 5179 dni temu
Posty: 412
Podziękowania: 42/161
Skąd: małopolska

Wysłany: 2011-03-24, 19:22   

Onagadori z punktu hodowli.
Onagadori to rzadka rasa kur w Polsce ale to nie znaczy ze nie dostępna, w ręcz znajdują się hodowcy tych ptaków, może na ma ich zbyt wiele ale zapewne jest kilku.
Rasa kur trudna w hodowli pod względem rozmnażania jak i ich wyglądu. Nie da sie miec tych dwóch rzeczy na raz i mieć doskonałe wyniki hodowlane. Jednym warunkiem jest mieć minimum dwa koguty to OK. A więc stado które mamy zamiar rozmnożyć i usiłować je dalej rozmnażać to kogut w tym stadzie nie będzie miał ogona o obfitej długości. Czubienie kur, jak i "opieka" nad nimi nie pozwoli na utrzymaniu ogona w dobrej kondycji. Ale to nie znaczy ze kogut nie będzie miał ogona :lol: Kurki niosą się nie regularnie zazwyczaj 3-4 razy w tygodniu. Kurki te najlepiej trzymać w parach ale można w stadkach takich jak 1+2 (większa liczba kur stanowi kolejny problem). Kurki są super kwokami i doskonale wychowują młode, zwykle znoszą sobie 10-15 jaj i siadają na nich. Ptaki odchowane naturalnie to najlepszy "antybiotyk" na ich całe życie.
"Ogon w hodowli". By kogut miał ładny i zadbany ogon to najlepiej przeznaczyć go na "samotność" (to nie znaczy ze nie może być wogule z kurami). Pomieszczenie nie musi być bardzo duże dla koguta tej rasy ale powinno być wysokie jak i widne. W kurniku/boksie musi być duża warstwa trocin i wysoki kij. Na kiju lub na siatce powieszamy karmnik i wodę. Kogut w takim pomieszczeniu/ boksie powinien być sam gdyż by miał spokój i siedział sobie na "grzędzie".
Ja w hodowli nigdy nie nastawiłem się by kogut był w klatce i niech ogon mu rośnie. Każdy z kogutków miał swą kurę. I gdy kura siadła na swoich jajkach w ten czas kogutki wędrowały do w/w pomieszczeń. By wypuszczane na pole w każdy dzień i by mogły zażyć kąpieli słonecznych. Po odchowie kurcząt kwoka lada dzień zaczynała się znosić więc dostawała kogutka ale już nie zawsze pozwalałem jej na siadanie.
W kilku słowach kury o bardzo dobrym instynkcie macierzyńskim, piękne ale i trudne- ale warte zachodu.
Na zdjęciach młody kogut z tamtego roku z późnych lęgów.


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us
Tekst jak i zdjęcia są moją własnością.
_________________
.:Każdy robi to co lubi:.
Ostatnio zmieniony przez ONAG 2011-03-24, 20:47, w całości zmieniany 4 razy  
Podziękuj autorowi tego posta
 
 
Wyświetl szczegóły
petrus29 
Mega User
drób ozdobny



Pomógł: 1 raz
Wiek: 36
Dołączył: 16 Cze 2009
czyli 5390 dni temu
Posty: 120
Podziękowania: 3/19
Skąd: mazowieckie
Wysłany: 2011-03-24, 20:34   

Tak właśnie czytałem, ale te podsumowanie mnie trochę zmyliło. dzięki. To ja opiszę jeszcze jeden gatunek ptaka, którego chyba nie widziałem opisanego na forum.
Alka krzywonosa.
Jej nazwa łacińska to Alca torda jest to jedyny przedstawiciel tej rodziny. Ptak ten jest dość duży jego długość wynosi około 45 cm. Jego ubarwienie ma kolor czarno biały, białe mają gardło piersi i brzuch reszta jest czarna. dziób jest spłaszczony dość duży i szeroki u nasady. Na ogół żyje w koloniach złożonych z ptaków swojego gatunku. Alki umieją latać, choć są to patki typowo wodne, doskonale nurkują. jedzą to czym obdarzy je morze, czyli ryby, skorupiaki i inne organizmy wodne. gniazdują na skałach, jedno jajo oboje rodzice wysiadują przez 24-36 dni, następnie razem się troszczą o malucha. młode jest zagniazdownikiem niezupełnym. młode karmione jest zazwyczaj do 18 dnia życia choć czasami krócej w gnieździe po czym jeszcze nie umiejące latać pisklę jest zrzucane ze skały, dzięki skrzydłom które działają jak spadochron i grubemu puchowi pisklęciu nic się nie dzieje nawet gdy nie trafi do wody. jajko aby się nie skulało jest najczęściej umieszczane w rozpadlinach skalnych lub obkładane kamieniami na kształt gniazda
Ostatnio zmieniony przez petrus29 2011-03-24, 20:36, w całości zmieniany 1 raz  
Podziękuj autorowi tego posta
 
 
kubao 
Doświadczony Hodowca



Moja specjalizacja:
Kury

Pomógł: 4 razy
Dołączył: 10 Lut 2010
czyli 5151 dni temu
Posty: 560
Podziękowania: 77/75
Skąd: Kalisz

Wysłany: 2011-03-25, 19:28   

Jokohama jest to rasa kur długoogoniastych pochodząca od mieszanki kilku japońskich ras bojowców. Nazwa tej rasy wywodzi się od nazwy japońskiego portu-miasta skąd pierwsze kury wpłynęły do Europy. W wyglądzie zbliżona do rasy Minohiki oraz do Feniksów. Jest to kura bardzo ruchliwa oraz bardzo dobrze lata i miało, jaki płotek to dla niej przeszkoda nie do zdobycia. Znoszą stosunkowo mało jajek, ale są za to dobrymi kwokami i bardzo dobrze wodzą kurczęta. Koguty zaś pięknie prezentują się swoim pięknym długim ogonem, kury również maja długie ogony. Koguty o bażancich kształtach są stosunkowo spokojne i mało konfliktowe. Kury te dobrze znoszą nasz klimat nawet w zewnętrznych wolierach zima dadzą sobie rade. Rasa ta występuje w odmianach barwnych takich jak białe, czerwono-czarne, biało-czerwone(czerwonosiodłata). Kury te są średniej wielkości. Masa koguta wynosi do
2-2,5 kg natomiast kury do 1-1,5 kg. Masa jajka wynosi około 35-40 gram.
A oto kilka zdjęć tych kur.
Podziękuj autorowi tego posta
 
 
 
ONAG 
Doświadczony Hodowca



Moja specjalizacja:
Ptaki wodne

Pomógł: 3 razy
Dołączył: 13 Sty 2010
czyli 5179 dni temu
Posty: 412
Podziękowania: 42/161
Skąd: małopolska

Wysłany: 2011-03-25, 21:03   

Call duck (krzyżówka miniaturowa)
Są to małych rozmiarów kaczuszki w pełnej gamie kolorów. Bardzo ładnie i ufne wobec człowieka. Ja je nazywam liliputy albo krasnale są bardzo głośne ale tylko kaczki, kaczorki cicho syczą. Zadowalają się nie dużym zbiornikiem wodnym, gdyż więcej czasu spędzają na brzegu, trawie. Kaczki te są dość tolerancyjne wobec innych kaczek na wybiegu takich rozmiarów jak one, np. karolinki mandarynki. Nie muszą być amputowane ani nie trzeba im przycinać lotek- nie odlecą! Bardzo dobrze przywiązują się do podwórka jak i do wchodzenia na noc do kurnika. Są różne mutacje tych krasnali, co czyni je wyjątkowe. Można je utrzymywać 1+2 ale ja zazwyczaj utrzymuje w parach. Jako pożywienie można im podawać mieszankę zbożową jak i granulat (+ starte warzywa i owoce).
W skrócie: kaczuszki tolerancyjne, mało kłopotliwe, małych rozmiarów- super dla początkujących hodowlę blaszkodziobych.


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us




Tekst jak i zdjęcia są moją własnością!
_________________
.:Każdy robi to co lubi:.
Podziękuj autorowi tego posta
 
 
ONAG 
Doświadczony Hodowca



Moja specjalizacja:
Ptaki wodne

Pomógł: 3 razy
Dołączył: 13 Sty 2010
czyli 5179 dni temu
Posty: 412
Podziękowania: 42/161
Skąd: małopolska

Wysłany: 2011-03-25, 21:20   

Perliczki (domowa orkiestra)
Perliczki to średnich rozmiarów ptaki w kilku odmianach barwnych. Mają charakterystyczny głos- wiele ludzi twierdzi że krzyczą psiakrew lub piotrek. Zazwyczaj na moim podwórku "robią jako ochroniarze", tzw. informują wszystkich i wszystko o zbliżającym się niebezpieczeństwie. Również uważam je za gospodarską orkiestrę. Wszędzie ich pełno na podwórku, muszą wszystko przeglądnąć i swym "śpiewem" urozmaicają życie na wsi. W hodowli dążę by samice same siadały na jajkach, gdyż zazwyczaj jest tak ze gubią gdzie popadnie jajka. Są zgodne z innym ptactwem ale... jak żyją pod ich prawem. Samce są dość terytorialne i często przeganiają inne ptaki ale to tylko chwilami. Młode perliczki wyglądają bajecznie- jak małe przepióreczki w paski. Są bardzo ruchliwe i trzeba pilnować by w początkowych dniach życia na polu nie pogubiły się w wysokiej trawie. Gdy podrosną są już trochę samodzielne ale bardzo dużo czasu spędzają z samica nawet jak są już dosłownie dojrzałe to i tak wola wędrować za samicą. Ptaki żywi się tak jak inny drób domowy.
W skrócie: ptaki proste w hodowli, ładne i bardzo ciekawskie.




Tekst jak i zdjęcia są moją własnością!
_________________
.:Każdy robi to co lubi:.
Ostatnio zmieniony przez ONAG 2011-03-25, 21:46, w całości zmieniany 1 raz  
Podziękuj autorowi tego posta
 
 
ONAG 
Doświadczony Hodowca



Moja specjalizacja:
Ptaki wodne

Pomógł: 3 razy
Dołączył: 13 Sty 2010
czyli 5179 dni temu
Posty: 412
Podziękowania: 42/161
Skąd: małopolska

Wysłany: 2011-03-25, 21:35   

Biegusy ("kaczko-butelka").
Biegusy to kaczki o bardo charakterystycznej sylwetce ciała. Wyglądają jak chodząca butelka lub pingwiny. Kaczuszki bardzo przyjemne w hodowli jak i mało kłopotliwe. Nie zawsze zgadzają się z innymi ptakami. Nie są bardzo głośne- od czasu do czasu kaczki sobie po kwacza. Zazwyczaj kaczuszki niosą się w kurnikach ale nie zawsze siadają na jajkach. Jest bardzo dużo odmian barwnych w hodowli. Mi najbardziej podoba się sarnio-biała, ale w Polsce to jak szukać igły w stogu siana. Mam cichą nadzieje że pod koniec przyszłego miesiąca dołączy ta mutacja do reszty kaczek. Biegusy karmi się również jak resztę ptaków domowych. Nie trzeba ich amputować są to ptaki typowo "domowe".
W skrócie: kaczki o wyjątkowym wyglądzie, łatwe w hodowli.


Tekst jak i zdjęcia są moją własnością!
_________________
.:Każdy robi to co lubi:.
Ostatnio zmieniony przez ONAG 2011-03-25, 21:46, w całości zmieniany 1 raz  
Podziękuj autorowi tego posta
 
 
ONAG 
Doświadczony Hodowca



Moja specjalizacja:
Ptaki wodne

Pomógł: 3 razy
Dołączył: 13 Sty 2010
czyli 5179 dni temu
Posty: 412
Podziękowania: 42/161
Skąd: małopolska

Wysłany: 2011-03-27, 11:06   

Karolinki. (w kilku słowach)
Jedna z najczęstszych i ładniejszych kaczek w hodowli. Bardzo popularne gdyż są łatwe w utrzymaniu i zdobią każdy zakątek ogrodu. Kaczki te zgodne są z innymi gatunkami kaczek swoich rozmiarów. Łatwo się rozmnażają- najczęściej w przygotowanych dla nich budkach. Naszą zimę znoszą bez szkód ale muszą mieć cały czas ostęp do wody kąpielowej. Kaczorki kopulują z kaczkami na wodzie i przy rozmnażaniu jest ona nie zbędna. Ptaki by chodziły swobodnie po wybiegu msza być amputowane lub trzeba podciąć im lotki. W hodowli występują różne mutacje karolinek. Naj bardziej popularna to mutacja biała następnie beżowa, występuje również mutacja srebrna ale to rarytas w hodowli i z tego co wiem jeszcze nie ma ich w naszym kraju.
W skrócie: kaczuszki małych rozmiarów, łatwe w hodowli, dobre dla początkujących hodowców.

_________________
.:Każdy robi to co lubi:.
Podziękuj autorowi tego posta
 
 
petrus29 
Mega User
drób ozdobny



Pomógł: 1 raz
Wiek: 36
Dołączył: 16 Cze 2009
czyli 5390 dni temu
Posty: 120
Podziękowania: 3/19
Skąd: mazowieckie
Wysłany: 2011-03-27, 14:15   

ONAG, we wstępie napisane jest że w miesiącu można napisać maksymalnie trzy teksty.

Ja opisze jeszcze jednego ptaka którego nie znalazłem na forum, ale może gdzieś się skrył.
Mianowicie chce opisać skalikurka andyjskiego.
Skalikurek andyjski (rupicola peruviana) należny do barwnej rodziny bławatników. Ptaki te pochodzą z nizin ameryki południowej. Samce maja przepiękne ubarwienie i czubki na głowach, najlepiej prezentują się w czasie swoich niezwykłych tańców godowych. U tego gatunku to samica buduje gniazdo z połączenia gliny, mchu i trawy i przykleja je do skały. Samica składa 2 brudnobiałe jajka z ciemnym nakrapianiem.
Ostatnio zmieniony przez petrus29 2011-03-27, 14:41, w całości zmieniany 1 raz  
Podziękuj autorowi tego posta
 
 
..:: AVIORNIS ::..




AVIORNIS POLECA:



SZUKAJ NA GOOGLE!

Twoja wyszukiwarka



Wyświetl posty z ostatnich:   
Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Nie możesz ściągać załączników na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  


..:: WSPÓŁPRACUJEMY ::..
>> Spis-Hodowcow.pl - Magazyn dla miłośników Fauny i Flory >> Hodowla ptaków - Jacek Masternak >> Ptasie podróże - Artur Bujanowicz >> NOWA EXOTA >> Andrzej Jarosz >> Henryk Kościelny - fotografia przyrodnicza >> Hugo Barbosa >> Blog - Portugalia >> Hugo Barbosa & Iñaki García Hernández- Portugalia/Hiszpania >> Snyder s Grouse & Waterfowl Park >> Baza turystyczna

Od 2008 roku - Aviornis.com.pl © Wszelkie prawa zastrzezone.
Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
Strona wygenerowana w 0.29 sekundy. Zapytań do SQL: 20
..:: Giełda ::..


..:: OFERTA REKLAMOWA NA AV ::..


..:: POLECAMY ::..
Inkubatory do wylęgu jaj


..:: POLECAMY ::..
sklep internetowy


..:: POLECAMY ::..


..:: SERWIS I CZASOPISMO HODOWCÓW ::..



..:: Czasopismo hodowcy ::..

..:: SERWIS HODOWCÓW ::..


..:: ZAPRZYJAŻNIONA STRONA ::..


..:: Baza CITES ::..


..:: Polecamy ::..

..:: SKLEP INTERNETOWY ::..
Planeta-zoo

..:: POLECAMY ::..
Euro Zoo

..:: POLECAMY ::..
Euro Zoo


..:: POLECAMY ::..


. SERWISY AUKCYJNE .









.: ASPEKTY PRAWNE :.